HvA kiest Aad Sinke als docent van het jaar op #OWC2018

Resultaten uit het verleden bieden geen garanties voor de toekomst. Dat weet taaldocent Aad Sinke nu ook. Hij werd donderdag op de HvA Onderwijsconferentie na talloze nominaties-zonder-prijs ‘eindelijk’ uitgeroepen tot de docent van het jaar. Het thema van de conferentie? De toekomst.

CvB-voorzitter Huib de Jong noemde het thema ‘toekomstgericht onderwijs’ bij zijn speech in het DeLaMar Theater ‘mooi, maar ook een beetje raar’. De Jong: ‘Dag in dag uit zijn we als HvA bezig met jonge mensen om te werken aan wat ze over drie, vier jaar gaan doen, en hoe hun toekomst op de arbeidsmarkt eruit ziet.’

Het is misschien inderdaad best een gek thema voor een hogeschool die als slogan ook nog ‘creating tomorrow’ heeft, en die een paar jaar geleden ‘futureproof education’ had als onderwerp van dezelfde conferentie. Toch zat het ochtendprogramma vol aardige voorspellingen, scenario’s en voorthollende technologie.

Aad Sinke – Docent van het Jaar 2018, Faculteit Onderwijs & Opvoeding

Taaldocent Sinke zit in ieder geval voor de nabije toekomst geramd. Hij mag zich tot de volgende Onderwijsconferentie Docent van het Jaar noemen. En dat werd tijd, want hij voelde zich de afgelopen jaren maar liefst zeven keer ‘het bruidsmeisje in plaats van de bruid’, na nominaties die op niets uitliepen.

Met die ervaring in zijn achterhoofd had hij het maar nagelaten een bedank-speech voor te bereiden, maar daar kreeg hij donderdagochtend spijt van. Dus sloeg hij aan het rekenen en kwam uit het op het gigantische aantal van 4239 leerlingen en studenten die hij les had gegeven op middelbare school en hbo. Die kregen een bedankje.

Met toekomstgericht onderwijs heeft Sinke niet zoveel. Hij gebruikt een ‘reminder-app’ om zijn studenten aan zaken te herinneren, verder is hij meer van het individuele contact – en klassieke muziek bij het begin van het college. Docenten Renske Bijl (Maatschappij & Recht) en Marc van Bochove (Techniek) eindigden respectievelijk tweede en derde.

Peter Ros – digitaal filosoof, ondernemer en strateeg

Peter Ros was duidelijk over de toekomst: niemand weet wat er gaat gebeuren. ‘Ik heb me er mee verzoend dat ik heel slecht ben in voorspellen. Daarom noem ik mezelf geen trendwatcher.’ Vervolgens nam hij de HvA’ers mee in een duizelingwekkende reis naar een – mogelijke – nabije toekomst vol 4D-printers, knippen en plakken met DNA, organen op een chip en vliegende auto’s. Die laatste zijn er ondanks vijftig jaar voorspellingen nog steeds niet.

Het publiek kan volgens hem wel rekening houden met een paar ontwikkelingen: alles (en zeker de digitalisering) gaat sneller dan je denkt; omdat het digitaal is merk je minder van nieuwe ontwikkelingen; we gaan steeds meer leren in netwerken en we krijgen te maken met een overvloed aan goedkope, snel beschikbare technologie.

Wat moet een gemiddelde HvA-docent of student hiermee? Ros: ‘Je kunt je maar beter hierop voorbereiden en het als een kans zien. In plaats van voortdurend alles te willen controleren, zou je jonge mensen moeten opleiden om creatief te zijn. Ze moeten uitproberen: experimenteren in plaats van repeteren.’

Tips voor gedrag had Ros ook: ‘Als er zoveel techniek is, moeten docenten juist veel meer aandacht hebben voor de persoon en de individuele student. Wees snel van geest, flexibel, open-minded. Wees lief en heb lef.’

Huib de Jong – voorzitter College van Bestuur

De CvB-voorzitter ziet kansen genoeg, maar stond ook stil bij een paar cijfers die hij ‘zorgwekkend’ noemde. ‘Bij een paar getallen over de Amsterdamse arbeidsmarkt en technologische vernieuwing in de nabije toekomst schrik je je rot.’

De Jong rekende voor dat in een sterk groeiende metropool maar liefst 900 duizend banen in alle verschillende sectoren direct geraakt zullen worden door technologische vernieuwingen als automatisering en robotisering. 400 duizend functies zullen om die reden verdwijnen en 75 duizend banen zijn al weg.

Dat ook nog eens 20 procent van de jonge afgestudeerden met een migrantenachtergrond ondanks de bloeiende economie niet aan werk komen, noemde hij ‘ons probleem’. ‘We zij als HvA goed bezig, maar één ding kunnen we nog niet zo goed: communiceren en van elkaar leren. We moeten daarom beter samenwerken om dat probleem op de Amsterdamse arbeidsmarkt voor de komende jaren op te lossen.’

Gerda van Dijk – hoogleraar Publiek Leiderschap en Organisatie Ecologie

Hoogleraar van Dijk hield het HvA-publiek vooral een spiegel voor. Met toekomstgericht onderwijs als term had ze niet zo veel. ‘Toekomstgericht onderwíjzen, wel. De kunst is namelijk: je moet het gewoon doen.’

Van Dijk vergelijkt organisaties, instellingen en bedrijven graag met een ecologisch systeem. ‘Terwijl de natuur verandert zonder leidinggevenden of verandermanagers.’ Met schema’s liet ze de cyclus zien van de opkomst én ondergang van een organisatie. Ze liet het aan de medewerkers en studenten van de hogeschool om te bepalen in welke fase de HvA zit. ‘Zou een organisatie als ze in de wilde, experimentele eerste fase van hun bestaan zitten, bedenken dat je een conferentie moet houden over toekomstgericht onderwijs? Dacht het niet. Dan ga je het gewoon doen.’