Dit is een artikel uit het NRC-archief De artikelen in het archief zijn met behulp van geautomatiseerde technieken voorzien van metadata die de inhoud beschrijven. De resultaten van deze technieken zijn niet altijd correct, we werken aan verbetering. Meer informatie.
Bekijk hele krant

NRC Handelsblad

Het was een turbulent jaar. Alwéér

Japke-d. vraagt door vroeg haar Twittervolgers naar de ergste nieuwjaarsspeech-clichés. Het zijn onzekere tijden, krijgen we dan ook gevarentoeslag?

Illustratie Tomas Schats

Nou dacht ik dat ik in 2015 al genoeg tips gegeven had over hoe je als baas een goede nieuwjaarsspeech voor je mensen schrijft, maar nu hoor ik van verschillende kanten dat er nog steeds heel veel clichés in staan. Daarom nu maar een keer alle clichés op een rijtje die écht niet meer kunnen. Misschien zijn we nog op tijd voor alle nieuwjaarsbijeenkomsten.Dit zijn volgens mijn Twittervolgers de ergste.

Het was een turbulent jaar, het was een bewogen jaar, het zijn onzekere tijden. Lieve bazen, ik kan zo al vijf jaren opnoemen die een stuk turbulenter, bewogener en onzekerder waren dan het afgelopen jaar. Namelijk 1348, 1789, 1929, 1939 en 2009, het jaar dat Andries Knevel de evolutietheorie omarmde. Dus als je het afgelopen jaar al een hele toestand vond, dan nemen mensen je echt niet meer serieus. Bovendien: als het allemaal zo turbulent was, waarom kregen we dan geen gevarentoeslag?

Lees ook: Zo hou je een knallende nieuwjaarsspeech, bazen van Nederland

De ontwikkelingen volgen elkaar in razendsnel tempo op, verandering is de enige constante. Ja, klopt. Is ook al sinds de oerknal zo. En nee, het gaat echt niet sneller dan vroeger. Vraag maar aan de Azteken.

Er is licht aan het einde van de tunnel. Maar het kan natuurlijk ook een tegemoetkomende trein zijn.

Dit jaar gaat de boeken in als een …. jaar. Weet je wat nou mooi zou zijn? Als we die boeken er eens bij pakken en samen de foto’s bekijken van toen iedereen nog haar had en twintig kilo lichter was.

„Op de drempel van het nieuwe jaar.” Hou eens op met die drempel jongens. Ik struikel altijd over de drempel van het nieuwe jaar en dan zit ik in 2018 weer met de gebakken peren. Bovendien moesten vorig jaar nog ‘alle drempels weg om onze ambities waar te maken’. Dus wat wil je nou.

„Ik wil jullie eens in het zonnetje zetten.” Dat is een beetje het probleem hè, dat we ergens in een grijze polder bij een gehuurde chocoladefontein op een kantorenpark staan, waar geen zonnetje te bekennen is. Als je zegt dat je mensen in het zonnetje gaat zetten, doe dat dan ook. Dus hup met de hele zaak naar Curaçao. En stop dat zonnetje anders lekker waar hij niet schijnt.

„Zonder jullie inzet was het niet gelukt.” Dat weten we niet zeker. We kunnen het natuurlijk altijd een tijdje zonder onze inzet proberen…

Voor hetzelfde geld wordt het weer net zo’n ongeïnspireerde toestand als vorig jaar

Alle uitdagingen zijn kansen. Kan. Maar het kunnen ook uitdagingen zijn waar niemand iets mee kan. Of mislukkingen die enorme successen worden. Het kan eigenlijk alle kanten op.

Wij kunnen het allemaal wel bedenken, maar jullie moeten het doen. Klopt, wrijf het er nog maar eens in.

Terugblikken en vooruitkijken. Wat gebeurd is, is gebeurd, dat kunnen we nooit allemaal opnoemen in deze speech. En wat ons te wachten staat weet niemand. Laten we ons daarom op het hier en nu storten, te weten: de borrel.

Het belooft een spannend jaar te worden. Zou kunnen, maar voor hetzelfde geld wordt het weer net zo’n ongeïnspireerde toestand als vorig jaar.

Ik ben trots op de mooie, diverse club mensen die voor me staat. Ja, dat is waar. We zijn een mooi zootje ongeregeld en hoe we het elk jaar weer redden met z’n allen is ons allemaal een raadsel.

Ons grootste kapitaal is ons menselijke kapitaal. Hadden we maar wat meer kapitaal. Dan zat er misschien een loonsverhoging in.

We gaan verder op de ingeslagen weg. Hé, wacht. Waren het nou turbulente tijden? Of kunnen we lekker doorhobbelen zoals we het altijd al deden?

We kijken vooruit met hoop en ambitie, maar vooral ook met vertrouwen, in onszelf en in elkaar. Jaaa, zeker! Maar ook af en toe met wanhoop, afgrijzen en lethargie. We lijken net mensen.

We hebben laten zien dat we samen een onverslaanbaar team zijn. O lieve mensen, zeg dat nou toch niet hardop. Zelfs Helmond Sport zou ons met blinddoeken op nog zoek spelen.

We bouwen graag met jullie verder. Als we gaan bouwen wil ik ook een graafmachine, een betonmolen en een paar flinke steigers in de kantine.

We zullen er een tandje bij moeten zetten want de concurrentie zal niet stilzitten. Komende maandag meteen maar even langs de kaakchirurg. Of de fietsenmaker.

Ik denk dat we hebben laten zien waar we voor staan dit jaar. Nou, zeg dat wel. Daar staan we dan. Voor een statafel.

We stonden aan de rand van de afgrond maar we hebben sindsdien een grote stap voorwaarts gezet. Geen commentaar.

Zo, en dan nu: aan het werk. Nee, eerst die nieuwjaarsborrel. Proost!

Actuele vacatures

Meer vacatures

Uitgelichte artikelen

Meer artikelen