Direct naar artikelinhoud
Lezersbrief

Opinie: ‘Laten we op de Dag van de Zorg vieren dat we met z’n allen onderdeel zijn van het ziekteproces van een patiënt’

Vrijdag 12 mei is het de Dag van de Zorg, die vroeger de Dag van de Verpleging werd genoemd. Maar een speciale dag voor verpleegkundigen voelt voor Anita de Vette hetzelfde als het massale applaus in de coronaperiode.

12 mei is de geboortedag van Florence Nightingale (1820), de grondlegger van de moderne verpleegkunde.Beeld Getty Images

Weet je welke dag het is vandaag? Op het moment van schrijven de Dag van de Amateurradio! En morgen is het de Landelijke Dag tegen Pesten. Ik hecht niet veel waarde aan dit soort dagen. Toch ben ik bezig met de voorbereidingen van 12 mei, de Dag van de Zorg! Of is het nu de Dag van de Verpleging?

Ik nam het ter kennisgeving aan toen mijn ziekenhuis besloot dat 12 mei omgedoopt werd van Dag van de Verpleging tot Dag van de Zorg en genoot van de gezellige dag met leuke activiteiten. Tot ik ineens werd geconfronteerd met emoties van verlies. ‘De dag is van ons afgepakt!’, ‘waarom 12 mei, kan er geen andere dag gekozen worden?’ en ‘waarom krijgen de secretaresses dan wel nog speciaal bloemen op hún dag?’

Want 12 mei is de geboortedag van Florence Nightingale (1820), de grondlegger van de moderne verpleegkunde, ook bekend als de vrouw met de lamp. Op haar geboortedag wordt de verpleegkunde gevierd. Maar de verpleegkundige beroepsgroep wil toch dat we de zorg zien als een gezamenlijke verantwoordelijkheid? Dat besluiten over de manier van het verlenen van zorg niet door anderen worden gemaakt maar met de verpleegkundige beroepsgroep zelf. We zijn bezig met verpleegkundig gedeeld leiderschap en zeggenschap. Gelijkwaardig, maar leidend op ons eigen vakgebied.

Inclusiviteit

Daarnaast willen we niemand uitsluiten; de termen inclusiviteit en diversiteit vliegen je om de oren. Iedereen hoort erbij en is even belangrijk, ook in het vakgebied zorg. Maar als ik even alle dagen van de jaarkalender nakijk, vraag ik me af of we niet heel belangrijke individuen en beroepen in onze maatschappij missen? En vanuit mijn zorgblik, missen we niet een aantal essentiële medewerkers waar we niet zonder kunnen om goede zorg te kunnen verlenen aan onze patiënten?

Onze beroepsgroep is mijns inziens een van de belangrijkste beroepsgroepen uit de zorg. Maar wanneer wij nog steeds denken dat we een ‘dag van de verpleegkunde’ nodig hebben om ons vak te vieren, begin ik hier zeer aan te twijfelen. Is een dag als deze iets wat we onszelf gunnen? Omdat we het al zo zwaar hebben? Omdat de meeste besluiten nog steeds voor ons worden genomen, en niet door ons? Hebben we een dag nodig om onze eigen waardering te vieren? Een dag van de verpleegkunde voelt voor mij hetzelfde als het massale applaus in de coronaperiode.

Florence Nightingale was al vooruitstrevend in haar tijd en initieerde verpleegkundig onderzoek. Ze zag het belang van de verpleegkunde en onze kracht van de verbinding, de spin in het web. Daarom is 12 mei wat mij betreft de dag om de Dag van de Zorg te noemen. Waarop we allen vieren dat we onderdeel mogen zijn van het ziekteproces van onze patiënt. En dat deze dag in teken staat van de zorg maar nu ook eens een keer voor onszelf. Hand in hand en samen sterk.

Vrijdag 12 mei wordt een mooie dag! Met alle zorgmedewerkers en wat mij betreft verder geen speciale dagen meer. Florence schijnt vast haar lichtje op ons allemaal.

Anita de Vette, Amsterdam