Direct naar artikelinhoud
Blaudzun biedt houvast in angstige tijden
RecensiePop

Blaudzun biedt houvast in angstige tijden

Pop
Blaudzun
Lonely City Exit Wounds
★★★★

Het regent ‘coronaplaten’; albums gemaakt tijdens de lockdowns, waarin artiesten niet konden optreden. Goed moment voor reflectie en inspiratie terwijl de wereld vertraagt. Lonely City Exit Wounds, het achtste album van Blaudzun, laat zich gemakkelijk beluisteren binnen dat kader, behalve dat een groot deel al in 2019 is geschreven.

Halverwege het opnameproces, toen een groot deel van de teksten nog moest worden geschreven, arriveerde de pandemie. Dat verklaart wellicht de teneur van de teksten, waarin hoop en troost houvast bieden in een tijd van eenzaamheid, angst voor een onzichtbaar virus en toegenomen polarisatie.

De liedjes zijn een verzameling verhalen van verschillende mensen en perspectieven, verenigd door de tijd. Die insteek van diverse achtergronden komt de dynamiek van het album ten goede, verder geholpen door de keuze voor co-producer Thijs van der Klugt, die eerder bij onder andere Son Mieux en Douwe Bob liet horen hoe een echte popplaat moet klinken.

Dat resulteert in een album waarop de ambitie, de pathos en het grote gebaar beter dan ooit in balans worden gehouden door meer ingetogen liedjes, en er slim wordt gedoseerd met details. Neem June, waarin de prominente baslijn voor een onderhuidse spanning zorgt, en met kleine accenten de aandacht wordt vastgehouden.

Tegelijkertijd zijn er geheide livefavorieten als Real Hero, Jettison en Closer. Gezamenlijk levert het een van de sterkere albums in Blaudzuns oeuvre op. Mocht dit zijn laatste ‘popalbum’ worden, zoals hij zelf aankondigde, dan is het een geslaagd afscheid.

Blaudzun biedt houvast in angstige tijden